Mowa ciała – oznaki zainteresowania

W całości przekazu informacji płynącej do odbiorcy, aż 55% efektu uzyskuje się mimiką twarzy i gestykulacją, 38 % treści przekazujemy tonem głosu, zaś słowami zaledwie 7%. Oznacza to, że właściwa komunikacja odbywa się praktycznie bez słów. Jak zatem właściwie odczytać płynące komunikaty? Jak dowiedzieć, się, czy rozmówca jest nami zainteresowany czy może znudzony?

Co to jest komunikacja niewerbalna?

Mowa ciała, to inaczej komunikacja  niewerbalna. W literaturze można wyróżnić  aż dziesięć kategorii pozasłownych: gestykulacja, mimika, dotyk i kontakt fizyczny, wygląd, dźwięki paralingwistyczne, wokaliza, spojrzenie, dystans fizyczny, pozycja ciała oraz organizacja środowiska. Należy podkreślić, ze komunikaty niewerbalne są wieloznaczne, a w każdym przypadku ich interpretacja jest możliwa dopiero po uwzględnieniu wszystkich sygnałów oraz kontekstu sytuacyjnego.

Gestykulacja

Gestykulacja obejmuje nie tylko ruchy rąk czy dłoni, ale również nóg, stóp i korpusu ciała. Gesty szybkie i duże mogą wyrażać pobudzenie emocjonalne, natomiast małe i wolne – spokój rozmówcy. Przykładowo częsty gest skinienia głową może oznaczać powitanie, aprobatę bądź sygnał do działania. Kiedy głowa jest spuszczona i na dźwięk głosu rozmówcy osoba ją podnosi, to oznacza zainteresowanie. Nierzadko towarzyszy temu uniesienie brwi. Przechylenie głowy na bok również może być oznaką zainteresowania, podobnie jak pochylenie samej głowy lub całego ciała w stronę rozmówcy.

Mimika

Mimika oznacza ruchy mięśni mimicznych, będących najważniejszym i najbardziej wyrazistym sygnałem skierowanym do uważnego obserwatora. Mówi się, że zwierciadłem naszej duszy są oczy i ich wyraz, ale ważnym składnikiem wyrazu twarzy są także brwi. Ich poszczególnym pozycjom przypisane są następujące znaczenia:

  • wysoko uniesione – nieufność,
  • nieco uniesione  – zdziwienie, ale również zainteresowanie, zaciekawienie,
  • pozycja normalna  – obojętność, brak reakcji,
  • nieco opuszczone  – zakłopotanie,
  • nisko opuszczone  – gniew, złość.

Należy pamiętać, że każda emocja malująca się na twarzy stanowi kombinację różnorodnych ruchów mimicznych oczu, brwi i ust.

Kontakt wzrokowy

Spojrzenie to sposób patrzenia na drugiego człowieka, aktywnie wyrażający intencję chronienia go i oczekiwania zmian, często połączony z dotykiem. Dobry kontakt wzrokowy nie polega na nieustannym spoglądaniu na siebie. Osoba w roli nadawcy komunikatu (podczas mówienia), spontanicznie spogląda w dowolne rejony przestrzeni, co jakiś czas kierując wzrok w stronę słuchacza. Kontakt wzrokowy może być dla uczestników relacji źródłem porozumienia i oznaką zainteresowania. Pomiędzy zainteresowanymi sobą partnerami nie powinien być on jednak nachalny, ale równocześnie musi być na tyle długi, by potencjalny partner od razu zrozumiał, iż nie był przypadkowy. Także wyrażające zachwyt spojrzenie daje wyraźnie do zrozumienia, że partner jest zainteresowany kontynuowaniem znajomości bądź jej zacieśnieniem.