Co Twój charakter pisma mówi o Tobie? Grafologia

Zdolność prawidłowego rozpoznawania charakteru rozmówcy to jedna z bardzo przydatnych umiejętności. Jest ona pomocna zarówno w działalności biznesowej, jak i codziennych kontaktach, a także może być niezbędna przy nawiązywaniu bliższych relacji damsko męskich. Jedną z najlepszych metod pozwalających na odczytanie charakteru drugiej osoby jest analiza jego pisma. Posiadając wiedzę z zakresu podstaw grafologii możliwe jest niemal bezbłędne wskazanie tego, z kim mamy okazję rozmawiać czy też pisać.

Nachylenie pisma

Osoby, których pismo jest wyraźnie pochylone w lewą stronę są wyważone i powściągliwe. Introwertyzm oraz wyrachowanie może być powodem postrzegania ich jako zarozumiałych i mało sympatycznych. Nie należy jednak dawać zwieść się pozorom. Osoby te są wyjątkowymi organizatorami, posiadają zdolność skrupulatnej analizy zarówno świata zewnętrznego, jak i własnego wnętrza.

Ustawianie liter pod katem 90 stopni świadczy o kierowaniu się w życiu zdrowym rozsądkiem, przyjmowania wszystkiego na chłodno i braku spontaniczności. Prosto stawiane litery to dowód na to, że osoba pisząca w ten sposób wyraźnie dystansuje się wobec otoczenia.

Pochylenie pisma w prawo jest sygnałem, że piszący w ten sposób to osoba o charakterze ekstrawertycznym i wyjątkowo dynamicznej naturze.  Optymizm oraz temperament powodują, że są to ludzie wyjątkowo emocjonalne. Chęć działania oraz wrodzona ciekawość świata powoduje, że często ich czyny wyprzedzają myśli.

Zmienne pochylenie pisma może być przejawem emocjonalnej niestabilności piszącego i sporych problemów z panowaniem nad własnym nastrojem.

Wyraziste górne części liter takich, jak l, b, d, k.

Wyraziste akcenty górnej części liter są przejawem charakteru cechującego się ambicją, pożądliwością władzy i uznania. Jednocześnie mogą być też sygnałem, że mamy do czynienia z osobami o naturze marzycielskiej. Nadmierne podkreślanie górnych części liter może być przejawem charakteru nadmiernie oddanego idei.

Podkreślanie dolnych elementów liter.

Wyraziste dolne elementy liter to przejaw ogromnej siły wewnętrznej oraz zdolności przezwyciężania życiowych niedogodności. Jest to jednocześnie oznaka finansowej zaradności i seksualnej potencji.

Rozmiar liter

Duży rozmiar liter to przejaw cech męskich. Pewności siebie, odwagi, aktywności i konkretnego podejście do życia. Jednocześnie osoba pisząca w ten sposób chce być zauważona i doceniona. Można wręcz powiedzieć, że duże, zajmujące sporo miejsca na kartce pismo to przejaw chęci zajmowania swoją osobowością jak największej przestrzeni życiowej.

Idąc tym tropem, oczywistym jest, że pismo drobne, złożone z małych liter jest cechą osób o osobowości skromnej i delikatnej. Jednocześnie jest to przejaw umiejętności koncentracji i analitycznego sposoby myślenia.

Osoby o duszy artystycznej, które poszukują swojej życiowej ścieżki będą cechowały się pismem o nieregularnej wielkości.

Wyrazistość pisma

W zależności od tego, jak silny jest nacisk długopisu czy też pióra możliwe jest określenie pewnych cech charakteru. Silne, wyraziste pismo, które jest efektem mocnego nacisku to przejaw charyzmy i silnego charakteru. Jednak nacisk przesadny, zbyt mocny może sygnalizować poważne schorzenia psychiczne oraz pewne problemy natury fizycznej.

Mało wyraźne pismo należy odczytywać, jako przejaw słabości zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Zbyt słaby nacisk to jednocześnie oznaka osób o słabej woli.

Podobnie, jak w przypadku wielkości liter, tak i w kwestii nacisku, z jakim prowadzone jest pismo jego zmienność to przejaw niestabilnego charakteru. Ponadto jest to objaw problemów z koncentracją i braku samodyscypliny.

Kształt i rozmiar lewego marginesu

Kształt lewego marginesu to jeden z ważniejszych elementów pozwalających na odczytanie cech charakteru osoby piszącej.

Ludzie zdyscyplinowani o twardym kręgosłupie moralnym zachowują wyraźnie równy lewy margines. Jest to równocześnie zwiastun charakteru, który czuje potrzebę dbania o swoje dobre imię.

Brak wewnętrznej siły i slaby charakter objawia się najczęściej w falistym nieregularnym lewym marginesie. Bardzo często są to osoby, które nie potrafią innym odmówić i tym samym mogą być wykorzystywane.

Impulsywność i brak dbania o własne finanse objawia się poprzez rozszerzający się ku dołowi lewy margines. Ponadto ten typ pisma może być dowodem na niedawno przebyte problemy, które poważnie zachwiały wewnętrznym spokojem piszącej osoby.

Szeroki margines z lewej strony to świadectwo otwartego umysłu, który ceni wolność swoją oraz szanuje odmienność. Jest to także przejaw skrytego i nieśmiałego charakteru. Można powiedzieć, że im więcej miejsca zostawiono z lewej strony, tym większą przestrzeń zostawia osoba piszą dla innych.

Powściągliwość, brak pewności siebie, a nawet lęk mogą się przejawiać wąskim lewym marginesem, w tym nawet jego brakiem.

Rozmiar i kształt prawego marginesu

Szeroki margines z prawej strony kartki to wyraźne pokazanie charakteru cechującego się niepewnością i niską samooceną. Ponadto, styl prowadzenia pisma w granicy prawego marginesu świadczy o tym, jaki typ działań prowadzi osoba pisząca. Urywanie, brak precyzji w kończeniu zdania pozwala być niemal pewnym, że podobne dzieje się w życiu zawodowym.

Wąski prawy margines to sygnał, że osoba pisząca w ten sposób, może mieć problem z zachowaniem właściwych proporcji. Szybko podejmowane decyzje i brak konsekwencji w ich realizacji to główne cechy charakteru, które przejawiają się ciasnym prawym marginesie.

To, w jaki sposób jest ukształtowany prawy margines, to równocześnie przejaw tego, jak kształtowane są decyzje w życiu osobistym. Przenoszenie wyrazów w sposób pozwalający na ich właściwe umieszczenia w linii to często przejaw umiejętności właściwego podchodzenia do codziennych obowiązków.

Miejsce rozpoczęcia tekstu

Górny margines, czyli miejsce gdzie rozpoczynany jest tekst, to wyznacznik tego na ile dana osoba czuje się silną i ma wysokie poczucie własnej wartości.

Szeroki górny margines, czyli dość niskie rozpoczynanie tekstu to przejaw słabego charakteru i niskiej samooceny. Można domniemywać, że osoby te będą wyjątkowo skore do ulegania władzy w każdej postaci.

Wysoko rozpoczęta linia tekstu i tym samym wąski margines górny to przejaw buntowniczej natury piszącego. Można podejrzewać, że są to ludzie o nerwowym charakterze, samodzielni i dążący do niezależności.

Linia tekstu

Linia pisanego tekstu to, w jakim kierunku jest ona skierowana jest często wyrażeniem bardzo silnych emocji, w tym także tych negatywnych.

Jeżeli linia tekstu ma wyraźne skrzywienie ku dołowi jest to informacja o poważnych problemach emocjonalnych. Wzmocnieniem tej informacji jest wiersz, który nie mieści się w linijce i przy prawej krawędzi silnie opada ku dołowi.

Tekst pisany z wyraźnym skrzywieniem ku górze to cecha ludzi dynamicznych i ambitnych. Jednocześnie są to osoby otwarte i cechujące się optymistycznym nastawieniem do rzeczywistości.  Jeżeli jednak linia tekstu wznosi się niemal do nieba i wychodzi poza ramy wiersza można podejrzewać, że osobą pisząca w ten sposób jest wyjątkowo ambitna i zdeterminowana w realizacji swoich celów.

Podobnie, jak w przypadku wielkości liter, tak i zmienna linia tekstu jest przejawem emocjonalnej niestabilności, słabego charakteru ale jednocześnie sporych umiejętności w znajdowaniu kompromisowych rozwiązań.

Siła, wysoka samoocena i upór w dążeniu do celu przejawiają się w postaci równej i regularnej linii tekstu.

Przestrzeń pomiędzy wierszami

W zależności od tego jak szeroki jest odstęp pomiędzy wierszami możemy ocenić umiejętności towarzyskie osoby piszącej. Im jest on szerszy, tym większe prawdopodobieństwo, że mamy do czynienia z osobami o naturze samotniczej i mało towarzyskiej. Wąskie odstępy pomiędzy wierszami to zapowiedź, że osoba pisząca jest towarzyska i chętnie angażuje się w cudze sprawy.

Wygląd liter

Litery, które wyraźnie rozciągają się ku górze to cecha osób o intelektualnej naturze i silnym charakterze. Są to ludzie, których można w prosty sposób nakłonić do współdziałania. Jednak zbyt wyraźne rozciągniecie liter w górę może być przejawem gadulstwa.

Ciągnące ku dołowi litery mogą świadczyć o małej zaradności życiowej piszącego. Może być to także symptom tendencji do depresji.

Wyraźnie krągłe i pełne wybrzuszeń oraz finezyjnych zakończeń pismo jest typowe dla osób o bogatej fantazji. Może być to także przejaw zdolności odnajdywania się w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji.

Pozbawione kształtności litery, które dodatkowo są stawiane blisko siebie to cecha osób o bujnej wyobraźni, której towarzyszy bystry umysł i wyjątkowa rzetelność. Ściśnięte i mocno zwarte pismo może być przejawem charakteru cechującego się powierzchownym i mało poważnym traktowaniem życiowych problemów.

Połączenia liter

W zależności od typu połączenia liter można wyróżnić kilka rodzajów pisma:

– arkadowe, to pismo, którego cechą są połączenia liter mające kształt arkad, łuków uwypuklających litery ku górze.

Tego typu pismem posługują się osoby o zasadniczym podejściu do życia. Choć są, na co dzień uprzejme to wyraźnie wyczuwa się ich poczucie wyższości i dystans wobec otoczenia. Może być to jednocześnie osoba o nerwowej naturze.

–girlandowe, ten typ pisma charakteryzuje się otwartą ku górze formą, która może przypominać miski bądź dzbany.

Otwartość pisma jest przejawem otwartego umysłu i spolegliwości wobec osób o odmiennych poglądach. Osoba pisząca w ten sposób to często gaduła o wrażliwej acz łatwowiernej naturze.

– połączenie pisma girlandowego i arkadowego

Jeżeli początek tekstu ma charakter girlandowy natomiast jego zakończenie jest pisane w sposób arkadowy najpewniej mamy do czynienia z osobą towarzyską i pełną dobrej energii. Może być to jednak tylko zasłona, za którą czai się prawdziwa natura.

Osoby skryte, nieufne i pełne dystansu wobec otaczającego świata rozpoczynają pisanie od stylu arkadowego jednak pod koniec wiersza czy wyrazu pojawia się już typowe girlandowe łączenie liter.

– kątowe, to pismo charakteryzujące się wyrazistymi, wręcz ostrymi łączeniami liter.

Jest to styl typowy dla osób o zasadniczej naturze i silnej wewnętrznej dyscyplinie. Bardzo często jest to charakterystyczne pismo osób zajmujących wysokie stanowiska, bądź pozycje przywódcze, które są dla nich naturalne.

– nitkowe, pismo, które może kojarzyć się glizdą bądź dżdżownicą.

Ten charakter pisma to zazwyczaj przejaw natury fałszywej i pełnej złych intencji. Często jest to tez pismo typowe dla osób o wysokim ilorazie inteligencji i sporych umiejętnościach politycznych. Cechą osób piszących w tym stylu jest brak pokory wobec zwierzchności i niechęć wobec dyscypliny.

Zapętlenia

W zależności od miejsca pojawienia się zapętleń w tekście można określić bardzo istotne cechy charakteru piszącego.

Pętlice pojawiające się w górnej części to często przejaw marzycielstwa i bogatej duchowości. Ich wystąpienie w środkowej części linii tekstu to cecha charakterystyczna dla osób skoncentrowanych na sobie, ale jednocześnie zmysłowych.  Pętlice w dolnej części liter to przejaw dużej energii seksualnej i wykorzystywania skrywanych emocji do osiągania własnych celów.

Kropka nad „i”

Niepozorna i często nawet niezauważana kropka nad literą „i” to ważny znak określający wiele istotnych cech charakteru.

Umiejscowienie kropki względem trzonka litery pokazuje podejście osoby piszącej do rzeczywistości. Generalna zasada mówi, że kropka stawiana wysoko oznacza wrażliwość natomiast znajdująca się blisko trzonka litery jest przejawem racjonalnego podejścia do rzeczywistości.

Kształt kropki może mówić wiele na temat natury piszącego. Jeżeli przypomina ona łuk, to w zależności do tego czy jest on skierowany ku górze czy ku dołowi mamy do czynienia z optymistą lub pesymistą. Natomiast wyraźna, okrągła kropka może być przejawem niepewności i braku zdecydowania w podejmowaniu decyzji. Jeżeli ktoś nie stawia nad literą „i” kropki, najpewniej jest osobą niedbającą o estetykę i porządek.

Czytelność pisma

Wyraźne, czytelne pismo w dzisiejszych czasach jest wyjątkiem. Coraz rzadsze korzystanie z odręcznego tworzenia tekstów powoduje, że analiza charakteru na jego podstawie jest paradoksalnie o wiele łatwiejsze. Nie wyćwiczone pismo jest, co do zasady bardzo naturalne i tym samym o wiele mocniej nacechowane charakterologicznie.

Zarówno w przypadku całości tekstu, jak i podpisu czytelność oznacza szczerość i prostolinijność osoby piszącej. Kłamstwo natomiast często kryje się za nieczytelnym i nieestetycznym pismem.

Niezwykle ważnym elementem, w którym czytelność ma ogromne znaczenie jest podpis. Jego właściwa interpretacja pod tym kątem pozwala na odkrycie bardzo ważnych informacji na temat osoby piszącej. Jeżeli podpis składa się z czytelnego nazwiska, ale bardzo nieczytelnego imienia to można mieć podejrzenia, że w ten sposób ukrywana jest przeszłość. Jeżeli natomiast trudne do odczytania jest nazwisko, można podejrzewać, że pisząca w ten sposób osoba ma wyraźny problem ze swoim pochodzeniem.

Podpis

Wieńczący każdy rękopis podpis autora to element, który pozwalana na bardzo głęboką analizę charakteru osoby piszczącej.

Jeżeli podpis składa się pisanych rozłączenia imienia i nazwiska, jest to przejaw skutecznego rozdzielania poszczególnych elementów codziennego życia. Jeżeli jednak pomiędzy elementami podpisu jest wyraźne połączenie, można mieć pewność osoba podpisujące się w ten sposób wszystkie swoje sprawy łączy w jeden ciąg zdarzeń i z trudem rozgranicza na przykład pracę od domu.

Wyraźne zaznaczanie swojej osoby i podkreślanie własnej wartości przejawia się w większym od czcionki rękopisu podpisie. Jest to przejaw ekstrawertyzmu i potrzeby docenienia. Jeżeli jednak duży podpis jest wyraźnie niedbały może być to sygnałem braku ogłady piszącego.

Podpis mniejszy od wielkości pisma stosowanego w rękopisie to wyraz skromności i chęci ukrywania się przed całym światem.

Osoby chcące podkreślić przekonanie o słuszności swoich poglądów i jednocześnie stanowczo określić wolę walki w ich obronie będą w podpisie stawiała kropkę po nazwisku.

Jeżeli podpis jest wykonany za pomocą inicjałów, może to świadczyć o wyrafinowaniu, wyjątkowym skupieni i umiejętności panowania na emocjami osoby piszącej w ten sposób.