Runy i ich historia

Runy są uważane za boski dar, magiczny alfabet, który pozwala dotrzeć do podświadomości i przewidzieć przyszłość. Samo słowo „runa” oznacza w języku staroskandynawskim tajemnicę, sekret, magię. Natomiast w języku staroniemieckim runa znaczy „szeptać”. Nazwa runa budzi również skojarzenia z podobnymi germańskimi zwrotami: sekret, czarować, mówić cicho.

Historia run

Odnośnie pochodzenia run oraz ich znaczenia powstało wiele rożnych teorii. Wyjaśnienie naukowców opiera się na hipotezie, że alfabet runiczny jest wynikową innego alfabetu stosowanego w rejonie śródziemnomorskim. Wśród badaczy popularna była również teoria, że runy są podobne do kilku liter łacińskich (F,B,M,R). Doszukiwano się również podobieństw run do północnoitalskich alfabetów pochodzących od etrusków – litery U, H, K, A, Z, S, T, L, O, redukcja: ss, mm, nn, itp. do pojedynczej litery, dowolność w zakresie stosowanego kierunek pisania (od lewej do prawej bądź odwrotnie). Istniała również „teoria fenicka” oparta na przeświadczeniu, że pierwsza litera alfabetu fenickiego, tj. ALEPH jest taka sama jak pierwsza alfabetu runicznego, tj.  FEHU i znaczy to samo (bydło).

Zupełnie inaczej kwestia powstania run wygląda w podaniach i legendach. Skandynawowie wierzą, że runy są prezentem od boga Odyna, władającego ludźmi, bogami i duszami poległych w walce wojowników. Pewnego dnia Odyn udał się pod Święty Yggdrasil, drzewo życia, utrzymujące harmonię na świecie. Tam postanowił poświęcić swoją osobę na rzecz wiedzy i powiesił się na jednej z gałęzi.  Jak mówi staro islandzka legenda, przebity własną włócznią Odyn wisiał tak 9 dni. W agonii zobaczył w korzeniach drzewa runy. Wygrał walkę ze sobą ofiarując ludziom i bogom najpotężniejsze zaklęcia magiczne, mowę run, by wiedzieli, jak żyć i postępować.

Zastosowanie run

Runy są uważane za środek odpędzający demony, sposób na poznanie przyszłości, zjednanie sobie przychylności sił natury. Pomagają wybrać właściwą drogę i podjąć korzystną decyzję. Runy mogą również leczyć różne dolegliwości i zapobiegać chorobom.

W przeszłości umiejętność wycinania run posiadali tylko wtajemniczeni. Znaki wycinane były w tajemnicy, w porze nocnej. Barwiono je na kolor czerwony, niekiedy używając do tego krwi zwierząt.

Pismo runiczne służyło nie tylko do praktyk magicznych czy leczniczych, ale również do zapisywania tekstów poetyckich. Wierzono, że znaki runiczne są w stanie oddziaływać poprzez treść ukrytą za każdym ze znaków, a także dzięki określonemu ich zestawieniu. Runiczne inskrypcje pojawiały się na drewnianych tabliczkach, na kamieniach i na metalowych przedmiotach.

Pierwsze runiczne inskrypcje odnaleziono około roku 0 n.e. Zostały one umieszczone na tzw. pucharze z Vehlingen (rok 100-200 p.n.e), broszy z Meldorfu (rok 150 n.e). Napisy znalezione w Norwegii pochodzą z III wieku, choć niektórzy uczeni datują jedną inskrypcje z Trondheim na I wiek

Runiczny alfabet

Pismo run nosi nazwę futhark od pierwszych sześciu początkowych swoich liter. Istnieje kilka odmian alfabetu runicznego, ale najbardziej znany jest futhark starszy, który składa się z 24 znaków. Nazwa pochodzi od pierwszych sześciu liter alfabetu f, u, th, a, r, k. Futhark starszy jest dzielony na trzy grupy zwane aettami, po osiem run. Prawdopodobnie każda runa prawdopodobnie miała swoją nazwę, określony dźwięk, który ją przedstawiał. Jednakże nie zachował się żaden zapis, który by oddawał dźwięki run futharku starszego. Młodszy futhark jest zróżnicowany regionalnie pod względem ilości występujących w nim znaków.

Poszczególne znaki alfabetu oddawały nie tylko zgłoski, ale od IV w. nawet całe pojęcia. Inskrypcje run spełniały różne funkcje, m.in. stanowiły podpis wytwórcy danego przedmiotu, jego właściciela, bądź upamiętniać zmarłą osobę.

Wróżenie z run

Po runy sięgają najczęściej współczesne czarownice i wróżki. Każda litera runiczna jest określonym symbolem, który ma na celu otworzyć nasz umysł oraz nasunąć odpowiednie skojarzenie.

Runy mają wpływ na podświadomość, niekiedy stanowią zaledwie podpowiedź, czasem jednak dają jasną odpowiedź na zadane pytanie. Należy jednak pamiętać, że pomimo umiejętności interpretowania run, nie należy zbyt dosłownie traktować ich symboliki.

Chcąc zacząć swoją przygodę z runami można je już gotowe zakupić, bądź przygotować alfabet runiczny własnoręcznie. W tym celu należy zdobyć 24 kamienie o opływowym kształcie i zbliżonej wielkości bądź 24 owalne kawałki drewna. Na każdym z nich należy umieścić jedną literę alfabetu runicznego (np. farbą, lakierem do paznokci, markerem).  Runy należy przechowywać w zawiązanym woreczku, chroniąc je przed wilgocią.

Istnieją trzy sposoby wróżenia z Run:

• Runa Odyna – ta metoda pozwala uzyskać odpowiedź na jedno, konkretne pytanie.

• Trzy Runy – ta metoda wróżenia jest stosowana w celu uzyskania szerszego spojrzenia na sytuację i ujrzenia nie tylko drogi rozwiązania, ale również źródła obecnych problemów.  Pierwsza runa od lewej mówi o przyczynach kłopotów, druga pokazuje możliwe ścieżki rozwiązania, natomiast trzecia – możliwe rezultaty zastosowania się do rad wyroczni.

• Koło Żywiołów  – ta metoda służy do spojrzenia w siebie, do poszukiwania tam źródła ewentualnych problemów i radości. Pierwszą runą jest runa ognia, która odpowiada za stan naszego ducha, druga to runa Ziemi, mówiąca o naszym ciele i fizyczności, trzecia – to runa Wody, symbolizująca uczucia, czwarta – runa Powietrza, mówi o naszym umyśle i postrzeganiu danej sytuacji. Piątą runą jest runa Człowieka, stanowiąca zebranie danych z czterech run podstawowych.